W czwartek, 28 stycznia 2016 roku Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Bydgoszczy odmówił wydania zgody na budowę nowego stopnia w Siarzewie na dolnej Wiśle. Być może wnioskodawca odwoła się od tej decyzji, ale niezwykle merytoryczne jej uzasadnienie nastraja optymistycznie.
Postępowanie o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia o przewrotnej nazwie „Zapewnienie bezpieczeństwa publicznego w rejonie stopnia wodnego Włocławek przy wykorzystaniu energii wody oraz poprawie potencjału ekosystemów wodnych i od wód zależnych” toczyło się od marca 2015 roku, o czym pisaliśmy w aktualnościach. Faktycznym celem inwestycji jest produkcja energii elektrycznej, bo choć formalnym wnioskodawcą był Prezydent Miasta Włocławek, za inwestycją stoi spółka ENERGA.
Po licznych zapytaniach Organu i wnioskach dotyczących uzupełnienia dokumentacji, w tym raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, skierowanych do Wnioskodawcy (których wiele nie doczekało się odpowiedzi), postępowanie zostało zakończone.
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Bydgoszczy decyzję, w której odmówił zgody na realizację przedsięwzięcia uzasadnił dwoma przesłankami:
Po pierwsze – nowy stopień istotnie negatywnie oddziaływałby na cele ochrony wód powierzchniowych, a nie został umieszczony w dokumentach planistycznych dla dorzecza Wisły na listach inwestycji służących nadrzędnemu interesowi publicznemu, co ewentualnie takie negatywne oddziaływanie mogłoby formalnie usprawiedliwić. Tym samym inwestycja naruszałaby art. 38j ustawy Prawo wodne.
Po drugie – przedsięwzięcie naruszałoby art. 6 Dyrektywy Siedliskowej oraz art. 34 Ustawy o ochronie przyrody w związku z niemożliwymi do uniknięcia i zrekompensowania oddziaływaniami na integralność obszarów i spójność sieci Natura 2000. Wydając decyzję odmowną Organ wykazał, że przedsięwzięcie mogłoby znacząco negatywnie oddziaływać nie tylko na kilka obszarów Natura 2000 w dolinie dolnej Wisły, ale również na wiele Specjalnych Obszarów Ochrony Siedlisk w dorzeczu górnej Wisły. Zdaniem Organu wnioskodawca nie wykazał, że dla przedsięwzięcia w wariancie proponowanym przez inwestora nie ma alternatyw, które spełniałyby deklarowany cel, a jednocześnie nie stanowiłyby zagrożenia dla Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000.
